Umowy z bankami i instytucjami pożyczkowymi
Jeśli nie da się ustalić miejsca zamieszkania konsumenta, można go pozwać przed sąd właściwy według jego ostatnio znanego miejsca zamieszkania
Tak orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (sygn. C-327/10).
Pytanie zadane przez czeski sąd dotyczyło interpretacji rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych.
Niemiecki obywatel U.M. Lindner, zamieszkały w Czechach, wziął kredyt hipoteczny w czeskim banku Hypoteční banka. Umowa przewidywała obowiązek informowania banku o każdej zmianie miejsca zamieszkania. Gdy bank wytoczył przed czeskim sądem powództwo o spłatę zaległego kredytu, okazało się, że podane w umowie miejsce zamieszkania jest nieaktualne i nie można ustalić, gdzie dłużnik obecnie przebywa.
Zgodnie z rozporządzeniem w razie sporu powództwo należy wytoczyć przed sądem państwa członkowskiego, na terytorium którego znajduje się miejsce zamieszkania konsumenta.
Jak zauważył Trybunał, rozporządzenie nie określa wprost jurysdykcji sądu w przypadku, gdy nie można ustalić miejsca zamieszkania pozwanego na terenie Unii Europejskiej. Zdaniem Trybunału rozporządzenie należy interpretować w ten sposób, że pojęcie miejsca zamieszkania pozwanego obejmuje nie tylko aktualne miejsce zamieszkania konsumenta, ale także jego ostatnie znane miejsce zamieszkania.
Rekomenduj artykuł Oddano głosów:
Article source: http://www.rp.pl/artykul/2,761608-ETS--Trzeba-informowac-bank-o-swoim-adresie.html